Samurai Champloo (サムライチャンプル)

Είστε φαν του Cowboy Bebop; Τέλεια! Όχι; Και πάλι τέλεια! Γιατί αυτό; Διότι το Samurai Champloo, όσες ομοιότητες και να παρουσιάζει με το «δίδυμό» του anime, ταυτόχρονα αποτελεί ένα αριστούργημα από μόνο του. Αφήστε με λοιπόν να σας εξηγήσω.

Το Samurai Champloo ( サムライチャンプル ) αποτελεί την πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του Σινιτσίρο Ουατανάμπε (Shinichiro Watanabe) μετά την επιτυχημένη του σειρά, Cowboy Bebop. Εταιρία παραγωγής είναι η, χρεοκοπημένη πλέον, Manglobe και αποτελεί μία από τις λίγες σειρές που το άνιμε προηγείται του μάνγκα.

Το ίδιο το anime λοιπόν (θα προσπαθήσω να μην σποϊλάρω πολύ), μας μεταφέρει με μία απρόσμενη αναδρομή στο πολύ παρελθόν της εποχής Έντο (Edo, 江戸時代 ), δηλαδή από το 1603 έως το 1868. Εκεί, λόγω πολλών συμβάντων, που δε θα αποκαλύψω για τον λόγο που προανέφερα, οι τρεις πρωταγωνιστές, ο Mugen, o Jin και η δεκαπεντάχρονη Fuu, θα γνωριστούν και θα ξεκινήσουν το μεγάλο τους ταξίδι, με σκοπό να βρουν τον «Σάμουραι που μυρίζει σαν τα ηλιοτρόπια».

Παραθέτω εδώ το τρέιλερ της σειράς:

Αυτό που κάνει το anime ενδιαφέρον δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Αντιθέτως, είναι τα πάντα και κυρίως ο τρόπος που έχουν συνδυαστεί μεταξύ τους, ώστε να κάνουν το Samurai Champloo αυτό που είναι. Είναι επεισοδιακό anime (κάτι που προδίδει και ο τίτλος του καθώς Champloo ή πιο σωστά Champuru σημαίνει «αναμειγνύω, αυτοσχεδιάζω, πηγαίνω με τον άνεμο») και ο βασικός στόχος, η εύρεση του Σάμουραι, δε φαίνεται να αποτελεί το κέντρο ούτε στις σκέψεις των πρωταγωνιστών, παρά μόνο ένας λόγος για να παραμείνουν μαζί.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι πρωταγωνιστές, κυρίως ο Mugen και ο Jin. Δύο ήρωες που προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, με διαφορετικούς ηθικούς κανόνες, προβλήματα και μυστικά, παρουσιάζονται σαν το νερό και τη φωτιά και ίσως δεν κερδίσουν τη συμπάθειά μας από την πρώτη στιγμη. Παρ’ όλα αυτά όμως, στο τέλος οι περισσότεροι θα ταυτιστούμε μαζί τους και αυτό γιατί και οι δυο τους έχουν δύο κοινά μεταξύ τους που έχουμε ή ίσως θα έχουμε και εμείς κάποια στιγμή: τη μοναξιά και την απουσία ενός σκοπού στη ζωή μας. Την ανάγκη να βρούμε κάποιον συνοδοιπόρο, τον οποίο θέλουμε να προστατεύσουμε για να μπορέσουμε να ξανανιώσουμε και οι ίδιοι. Το Samurai Champloo, λοιπόν, μέσα από τα διαφορετικά και με πολλές κωμικές σκηνές και σκηνές μάχης επεισόδιά του, πραγματεύευται αυτές τις δύο καταστάσεις με έναν κάπως «υπόγειο» τρόπο.

Ένα ακόμα άκρως αξιοσημείωτο στοιχείο της σειράς είναι η μουσική. Και το ίδιο το άνιμε δίνει την ύψιστη σημασία σε αυτήν. Δύο επεισόδια της σειράς τιτλοφορούνται ως «Verse 1» και «Verse 2» υποδηλώνοντας πως πρόκειται για κάποιο τραγούδι που χωρίζεται σε δύο μέρη. Και αυτό που κάνει το soundtrack της σειράς ακόμα πιο ξεχωριστό είναι πως προέρχεται από είδη μουσικής που χρησιμοποιούνται λιγότερο σε οποιοδήποτε anime: την χιπ χοπ και την R&B μουσική. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, καλλιτέχνες (Nujabes, DJ Tsutchie, Fat John, Minmi, Shing02, το ντούο Force of Nature) που συνέθεσαν τη μουσική δεν είχαν ξαναδουλέψει για κάποιο anime και ούτε ξαναδούλεψαν για κάποιο μετά από αυτή τη σειρά, ακριβώς επειδή δεν είναι συνηθισμένη στα anime. Και παρ’ όλα αυτά, καταφέρνει να εισχωρήσει και να ταιριάξει τόσο καλά και αρμονικά με τις σκηνές (ίσως κρύβοντας και μηνύματα, ποιος ξέρει;) που δεν φαίνεται ή καλύτερα δεν ακούγεται καθόλου περίεργη η ύπαρξη χιπ χοπ μουσικής σε μια σειρά που εκτυλίσσεται το 1600-1800. Όμως είναι αυτό το μιξ εποχών που κάνει το Samurai Champloo ιδιαίτερο και ξεχωριστό.

Γενικότερα και κατά τη γνώμη μου πάντα, το Samurai Champloo είναι ένα anime που αξίζει, διότι με τους χαρακτήρες του, το πανέμορφο animation του και το στυλ του έχει να προσφέρει πολλά. Μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή, παρουσιάζοντάς την από πολλές οπτικές και από διάφορες περιόδους, συνδυάζοντας ταυτόχρονα και το μοντέρνο. Αναφέρθηκα πριν στο Cowboy Bebop διότι, όντως, υπάρχουν κάποια κοινά μεταξύ του Μugen και του Spike, του πρωταγωνιστή του Cowboy Bebop, και μέχρι και οι δύο τίτλοι δείχνουν κάποια ομοιότητα, με το να παρουσιάζουν αρχικά δύο γνωστές “φιγούρες”, του Σάμουραι και του cowboy, και στη συνέχεια ακολουθούνται από μια λέξη που δείχνει αλλαγή και διαφορετικότητα (το Bebop είναι είδος της τζαζ που χαρακτηρίζεται από έντονες αλλαγές ρυθμού). Όμως, όπως ανέφερε και ο ίδιος ο Σινιτσίρο, δεν είχε σκοπό να φτιάξει ένα anime που να έχει τον ίδιο “ρυθμό” με το Cowboy Bebop, αλλά να αποτελέσει κάτι διαφορετικό. Και πιστεύω πως τα κατάφερε πλήρως δημιουργώντας ένα τέλος για τη σειρά που από τη μία όλοι αναγνωρίζουμε ότι είναι το σωστό, αλλά από την άλλη θα θέλαμε ίσως και κάτι διαφορετικό. Και θα σταματήσω εδώ.

Προσπάθησα να μην κάνω πολλά σπόιλ και παράλληλα να τραβήξω την προσοχή σας για το Samurai Champloo. Ελπίζω να το κατάφερα και το επόμενο που θα κάνετε έιναι να ψάξετε περισσότερα για τη σειρά ή, ακόμα καλύτερα, να δείτε κιόλας το πρώτο επεισόδιο. Σας αφήνω λοιπόν να το απολαύσετε και καλημέρα/καλησπέρα/καληνύχτα σας (ανάλογα τι ώρα το διαβάζετε)!