Κίντσουγκι (Kintsugi, 金継ぎ) ή Κιντσουκουρόι (Kintsukuroi, 金繕い), που κυριολεκτικά σημαίνει ” Ένωση με Χρυσό” και “Χρυσή Επισκευή” αντίστοιχα, είναι η τέχνη της επισκευής σπασμένων κεραμικών με ραφές χρυσού, ασημιού ή πλατίνας. Είναι η τέχνη της αποδοχής του ατελούς, της καταστροφής και ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να διδαχθούμε πώς να προσεγγίζουμε τέτοιες καταστάσεις. Σκοπός του Κίντσουγκι δεν είναι να κρύψει ή να καλύψει το ράγισμα ή το σπάσιμο, αλλά να το αναδείξει.
Η προέλευση της τεχνικής αυτής δεν είναι σαφής, όμως πιστεύεται ότι ξεκίνησε στα τέλη του 16ου αιώνα ή στις αρχές του 17ου αιώνα, όπως υποστηρίζει η Louise Cort, επιμελήτρια κεραμικών στην Πινακοθήκη του Smithsonian και στο Gallery Arthur M. Sackler στην Washington, DC.
Παρ’ όλα αυτά, ο μύθος μας αφηγείται πως η γέννηση του Κίντσουγκι έγινε στα τέλη του 15ου αιώνα, όταν ο Ιάπωνας Σόγκουν Ασικάγκα Γιοσιμάσα (Ashikaga Yoshimasa) έσπασε ένα κινέζικο μπολ τσαγιού. Έτσι, λοιπόν, το έστειλε πίσω στην Κίνα για επισκευή. Όμως, όταν το μπολ επέστρεψε με πολύ απογοήτευση ο Ασικάγκα διαπίστωσε ότι οι τεχνίτες το είχαν ενώσει με μεταλλικά σύρματα και ήταν υπερβολικά άσχημο.
Πηγή: https://blue-vagabond.com/2018/12/21/the-secret-of-japanese-incense-a-visit-to-shoyeido-factory/
Τότε, οι τεχνίτες του Σόγκουν προσπάθησαν να ενώσουν τα σπασμένα κομμάτια με έναν τρόπο που όχι μόνο θα το επισκεύαζε, αλλά θα το μετέτρεπε σε τέχνη. Χρησιμοποίησαν, λοιπόν, πανάκριβη σκόνη χρυσού. To αποτέλεσμα ήταν το μπολ να δείχνει ακόμα πιο όμορφο από πριν. Έτσι γεννήθηκε μια νέα φιλοσοφία στην Ανατολή για τα σπασμένα κεραμικά που πλέον δε θα πετιούνταν, αλλά θα επισκευάζονταν με σεβασμό.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η φιλοσοφία του Κίντσουγκι έχει πολλά κοινά στοιχεία με αυτήν του Ουάμπι-Σάμπι (Wabi Sabi, 侘寂), όπου το όμορφο και η αξία αντανακλώνται στα απλά πράγματα, τα ατελή ή ακόμα και τα ελαττωματικά. Όπου η αισθητική φαίνεται στη φθορά που έχει υποστεί ένα αντικείμενο λόγω της πολύχρονης χρήσης του.
Τέτοιου είδους κήποι αντιπροσωπεύουν το wabi-sabi με τον τοίχο να εκπροσωπεί το wabi και τον κήπο το sabi.
Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/Wabi-sabi
Η φιλοσοφία αυτή έχει επίσης πολλά κοινά και με την ιαπωνική φράση “勿体無い” (Mottainai) που μεταφράζεται ως “Tι χάσιμο!” και χρησιμοποιείται ακόμα και ως σλόγκαν από οικολογικούς οργανισμούς. Έτσι και η τέχνη του Κίντσουγκι έχει ως στόχο να μην πεταχτεί οτιδήποτε μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί.
To Κίντσγουγκι αποτελεί ακόμη μία διδασκαλία της Ανατολής για τη Δύση. Μας διδάσκει ότι δε χρειάζεται όλα να είναι τέλεια και συμμετρικά στη ζωή μας. Πάντα θα υπάρχουν αναποδιές που θα “τσαλακώσουν” το ίσιο μονοπάτι μας, όμως δε χρειάζεται να τα ισοπεδώνουμε όλα. Μπορούμε να τα αφήσουμε να εισέλθουν στη ζωή μας, να ζήσουμε με αυτά και να δούμε το όμορφο κομμάτι τους. Το Κίντσουγκι διδάσκει πως δε χρειάζεται να έχουμε ένα τέλειο σπίτι, μια τέλεια δουλειά ή έναν τέλειο σύντροφο. Πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε την αξία των πραγμάτων μετά από όσα μας έχουν προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια και να τα αναδείξουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και αυτό ακριβώς κάνει το Κιντσούγκι εδώ και περίπου 6 αιώνες.
Πηγές: https://en.wikipedia.org/wiki/Kintsugi https://www.in.gr/2019/02/21/life/design/ti-einai-kintsugi-kai-giati-einai-pali-toso-epikairo/
https://frapress.gr/2016/12/kintsugi-techni-na-apodechese-katastrofi/
https://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG12849
https://en.wikipedia.org/wiki/Mottainai
0 Comments