Όλοι μας λίγο πολύ ξέρουμε τι εστί Νίντζα. Από παιδικά (ποιος δεν ξέρει τα χελωνονιντζάκια), ταινίες, ηλεκτρονικά παιχνίδια, άνιμε (κάποιος φαν του Ναρούτο;) ή ακόμα και από απλή περιέργεια. Αυτοί λοιπόν οι μυστήριοι τύποι, εκπαιδεύονταν στην τέχνη του Νinjutsu, η οποία μεταφράζεται ως: “Η Τέχνη της Υπομονής”.
Κάτι βασικό που πρέπει να ξεκαθαριστεί πριν συνεχίσουμε με τα ιστορικά θέματα, είναι η διαφορά μεταξύ Νίντζα και Σάμουραι. Οι Σάμουραι (samurai, 侍) προέρχονταν από την “αριστοκρατία” της Ιαπωνίας. Φορούσαν ακριβά κιμονό και η πολεμική τους στολή ήταν μεγάλη, εντυπωσιακή και με πολλά σύμβολα. Ήταν σωματοφύλακες των πλουσίων και στρατιώτες και άνηκαν σε πολλές συμμορίες. Αντιθέτως οι Νίντζα ή πιο σωστά Σινόμπι (shinobi, 忍者), ήταν άνθρωποι του λαού. Προέρχονταν, κατά μεγαλύτερο ποσοστό και όχι κατά κανόνα, από τις κατώτερες τάξεις και οι στολές τους ήταν σκουρόχρωμες και απλές για να μην μπορούν να εντοπιστούν εύκολα. Παρόλα αυτά, τόσο οι Σάμουραι όσο και οι Σινόμπι εκπαιδεύονταν πάνω στο Ninjutsu και επίσης δεν ήταν σπάνιες οι φορές που οι Σάμουραι γίνονταν Σινόμπι και το αντίθετο.
Samurai
Πηγή: www.pinterest.com
Ninja
Πηγή: www.wikipedia.com
Όσον αφορά συγκεκριμένα στον όρο “Νίντζα”, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί μια “δυτικοποίηση”. Το κάντζι (忍者) που χρησιμοποιείται για τις δύο λέξεις είναι το ίδιο, όμως έχει αυτές τις δύο διαφορετικές προφορές (Νίντζα και Σινόμπι Νο Μόνο ή απλά Σινόμπι). Σημαίνει “αυτός που κινείται στις σκιές”. Ακόμα, σε πολλά παλιά κείμενα, αντί για το ουσιαστικό Σινόμπι, χρησιμοποιούνταν το επίθετο (忍び), δηλώνοντας ότι μια πράξη γινόταν κρυφά, χωρίς να δίνει κάποια ιδιότητα στο πρόσωπο (με λίγα λόγια, δε σημαίνει ότι ντε και καλά το πρόσωπο αυτό ήταν Νίντζα, Σινόμπι ή κάτι άλλο). Ο πρώτος όρος, όμως, άρχισε να χρησιμοποιείται πιο πολύ στη Δύση λόγω τις pop κουλτούρας, του γεγονότος ότι ήταν πιο εύκολο στην προφορά, καθώς και για εμπορικούς σκοπούς. Ο δεύτερος όρος είναι αυτός που χρησιμοποιούνταν ιστορικά στα αρχαία κείμενα. Από εδώ και στο εξής, λοιπόν, Σινόμπι.
Tο Ninjutsu (忍術/Νippo, 忍法), επομένως, είναι η τέχνη των Σινόμπι και Σάμουραι. Λόγω του ότι η τέχνη αυτή είναι από τις αρχαιότερες, αν όχι η αρχαιότερη, με πάνω από 1500 χρόνια ιστορίας και εξαιτίας του ότι ήταν μια τέχνη μυστική, δεν γνωρίζουμε τις ρίζες της. Τα μυστικά της τέχνης μεταδίδονταν από στόμα σε στόμα και έτσι δεν υπάρχουν, τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια ύπαρξής της, κάποια γραπτά στοιχεία. Γενικότερα οι Σινόμπι ήταν άτομα που γνώριζαν από πολεμικές τέχνες και χρησιμοποιούνταν από τους ανώτερους άρχοντες για να κάνουν πράξεις που απαγορεύονταν στους Σάμουραι. Το σίγουρο είναι ότι χρησιμοποιήθηκε από τους απλούς ανθρώπους για να μπορέσουν να προστατευθούν εν καιρώ πολέμου ή αναταραχών στη φεουδαρχική περίοδο. Είναι μια τέχνη που προέκυψε μέσα από την ανάγκη λόγω των δύσκολων συνθηκών.
Θα μπορούσαμε ίσως να χωρίσουμε το Ninjutsu σε δύο περιόδους. Η μία είναι η προ-Μέιτζι περίοδος και άλλη μετά. Στην προ-Μέιτζι περίοδο υπήρχε πόλεμος, οπότε και το Ninjutsu ήταν τρόπος άμυνας και προστασίας, καθώς και τρόπος πολέμου. Μετά την εποχή Μέιτζι, όταν και τελείωσε ο πόλεμος, το Ninjutsu μεταφέρθηκε σε dojo (χώροι εκπαίδευσης και διαλογισμού) και περνούσε ως τέχνη από γενιά σε γενιά.
Για να μπορέσει κάποιος να διδαχτεί το Ninjutsu, έπρεπε να ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία, γύρω στα 5-6 του χρόνια. Η εκπαίδευση ήταν σκληρή και αποτελούνταν από μια τεράστια γκάμα δεξιοτήτων: κατασκοπεία, άοπλη και ένοπλη μάχη, μεταμφίεση, κατασκευή φαρμάκων, δηλητηρίων και εκρηκτικών, μετεωρολογία, τοξοβολία, ιππασία και πολλά άλλα.
Σε όλα τα χρόνια ιστορίας του Ninjutsu, έχουν αναπτυχθεί πολλά είδη/στυλ κάτω από το όνομα του, τα οποία όταν ενώθηκαν, δημιούργησαν τη σημερινή τέχνη. Ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους στην πορεία του Ninjutsu είναι ο Τακαμάτσου Τοσιτσούγκου (Takamatsu Toshitsugu), γνωστός και με το προσωνύμιο Moko no Tora (蒙古の虎), που σημαίνει “Τίγρης της Μογγολίας”. Ήταν ένας από τους τελευταίους ενεργούς Σινόμπι και αφού εμπλούτισε την τέχνη, την δίδαξε στον Σόκε (συνεχιστή) Χατσούμι Μασαάκι (Hatsumi Masaaki) ο οποίος και ένωσε, εν τέλη, τις 9 σχολές/στυλ του Νιντζούτσου, δημιουργώντας παράλληλα την Ακαδημία Bujinkan Budo (武神館), στην οποία υπάγεται και το Ninjutsu. Αλλά ακόμα και σήμερα η “ύλη” είναι αρκετά μεγάλη. Χρειάζεται μια ολόκληρη ζωή για να τη μάθεις και ίσως δεν τα καταφέρεις ποτέ.
Πηγή: www.ourworldlegends.com
Πηγή: www.bujinkan-brecon.co.uk/
Όσοι ασχολούνται σήμερα με την τέχνη ή επιθυμούν να ασχοληθούν, δεν μαθαίνουν μόνο τεχνικές. Ουσιαστικά εκπαιδεύονται σε όλα εκείνα τα οποία μάθαιναν και οι προηγούμενοι Σινόμπι, δηλαδή μεταμφίεση, χειροπρακτική, φιλοσοφία κ.τ.λ., τα οποία δε φαίνεται να σχετίζονται με την πολεμική τέχνη. Όμως το Ninjutsu δεν είναι άθλημα. Δεν κυνηγάει μετάλλια και ζώνες. Είναι μια παράδοση που μεταφέρεται από δασκάλους σε μαθητές, οπότε είναι λογικό να εμπεριέχει και τέτοιου είδους στοιχεία.
Πηγή: www.picdeer.org
Μπορεί να μην είναι όλα ακόμη γνωστά για τους Σινόμπι και το πιθανότερο είναι να μη γίνουν ποτέ. Εξάλλου, εκεί βρίσκεται και όλο το νόημά τους. Σινόμπι, όπως είπαμε, σημαίνει “αυτός που κινείται στις σκιές”, “αυτός που κάνει κάτι κρυφά”. Και στην τελική, γιατί να θέλουμε να τα μάθουμε όλα και να μην αφήσουμε κάτι τόσο όμορφο να παραμείνει ελκυστικό και μυστήριο;
Πηγές: https://www.akban-athens-ninjutsu.com
https://www.vice.com/gr/article/78pvna/oi-ninja-tis-athinas
http://www.bujinkanhellas.com/dojo-introductory/what-about-ninjutsu?lang=EL
https://www.youtube.com/watch?v=blxb44Bp0KA&feature=youtu.be
0 Comments