Το 2008 κυκλοφόρησε το The House of Small Cubes (つみきのいえ,Tsumiki no Ie), επίσης γνωστό και ως La Maison en Petits Cubes. Πρόκειται για μια ταινία μικρού μήκους του Kunio Katō που έλαβε πολλά βραβεία και στην Ιαπωνία αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Η ιστοριούλα που διηγείται η ταινία είναι απλή, έχοντας όμως αρκετό βάθος, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά. Πιο συγκεκριμένα, αφορά έναν μόνο και ηλικιωμένο άντρα που προσπαθεί να διασώσει το σπίτι του, σε έναν περικυκλωμένο από θάλασσα κόσμο όπου η στάθμη του νερού διαρκώς ανεβαίνει. Χτίζει, λοιπόν, επιπλέον δάπεδα στο σπίτι του μέχρι που ρίχνει κατά λάθος το αγαπημένο του αντικείμενο και αναγκάζεται να επιστρέψει στους βυθισμένους ορόφους του σπιτιού για να το ανακτήσει. Έτσι, σε κάθε δωμάτιο αναβιώνει σημαντικές στιγμές που είχε ζήσει με την οικογένεια του.
Το όμορφο και παράλληλα πολύ λυπητερό κλίμα που δημιουργεί η ταινία είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Στο ιδιαίτερο αυτό πλαίσιο πραγματεύεται με πολύ ωραίο τρόπο θέματα όπως η σημασία των ανθρώπινων σχέσεων και η μοναχικότητα. Λόγω αυτών, ο θεατής είναι σε θέση να συμπαθήσει και να καταλάβει έναν χαρακτήρα, ο οποίος δεν έχει μιλήσει ούτε μία φορά στα 12 λεπτά διάρκειας της ταινίας.
Βέβαια, παρόλο που η ταινία δεν έχει καθόλου διάλογο, μπορεί με ακρίβεια να μεταδώσει αυτό που θέλει. Σε αυτό βοηθάνε φυσικά η πανέμορφη μουσική επένδυση που αποδίδει σε κάθε σκηνή τον τόνο που της αρμόζει και σίγουρα οι ιδιαίτερες εικαστικές επιλογές.
Οι επιλογές αυτές αρχικά με οδήγησαν σε σκέψη σχετικά με το εάν η παραγωγή μπορεί να θεωρηθεί anime ή όχι. Σίγουρα η ταινία δεν έχει κανένα από τα χαρακτηριστικά που θα την έβαζαν ίσως σε αυτή την κατηγορία. Το ότι αποτελείται όμως από κινούμενα σχέδια σε συνδυασμό με το ότι είναι (κατά βάση) ιαπωνική παραγωγή αρκούν για να φτάσουμε σε αυτήν την κατηγοριοποίηση (κάτι που για πολλούς ίσως είναι εξαρχής λάθος, καθώς περιθωριοποιεί τις ιαπωνικές παραγωγές τέτοιου είδους από την υπόλοιπη, παγκόσμια παραγωγή κινουμένων σχεδίων, προσονομάζοντας τες με διαφορετικό τρόπο).
Ας κλείσω, όμως, λέγοντας ότι όπως και να χαρακτηριστεί/κατηγοριοποιηθεί, το The House of Small Cubes είναι ένα 12λεπτο που αξίζει να ξοδευτεί από τον χρόνο σας. Καταφέρνει μέσα σε τόσο λίγο χρόνο και με μία τόσο απλή υπόθεση να προκαλέσει πολλά συναισθήματα και προβληματισμό.
0 Comments