Το Anime Portal συνάντησε στην Αθήνα την cosplayer Ailiroy για μία αποκλειστική συνέντευξη με την κοπέλα που έχει ζήσει τον χώρο του cosplay όπως πολύ λίγοι έχουν!

Καλησπέρα Ailiroy! θα ήθελες να ξεκινήσεις λέγοντας μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου;

(Σκέφτεται λίγο) Μέτριο ανάστημα, ή μάλλον κάτω του μετρίου καθώς είμαι ενάμιση μέτρο και κάτι, φυσική μελαχρινή, 28 χρονών, εργαζόμενη πλέον σαν γραφίστρια. Ταυτόχρονα σπουδάζω σχέδιο μόδας.
Επίσης έχω ασχοληθεί με χορό, ηθοποιία, πολεμικές τέχνες και μουσική παλιότερα.  Αυτά είναι τα πολύ βασικά για εμένα.

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μία λέξη;

Τώρα τι να πω; Θα έλεγα «κινούμενο άγχος». Άγχος, αταξία και ανασφάλεια είναι οι λέξεις που σκέφτομαι, οπότε τρεις λέξεις. Αυτό γιατί πέρα από το γεγονός ότι είμαι ένας υπερκινητικός άνθρωπος και έκανα πολλά πράγματα συνέχεια, πολλές φορές χωρίς ύπνο για μέρες, βλέπω ότι πλέον δεν μπορώ να ανταπεξέλθω όπως παλαιότερα. Αυτό μου προκαλεί άγχος. Όταν έχω άγχος δεν μπορώ να αποδώσω τόσο καλά πράγμα που μου προκαλεί παραπάνω άγχος. Γενικά είναι ένας φαύλος κύκλος άγχους.

Υπάρχουν και οι κοινωνικές απαιτήσεις που με αγχώνουν πέρα από τα άλλα. Σε αυτή την ηλικία «πρέπει» να έχει κάνεις αυτό και το άλλο και γενικά πράγματα που δεν έχω κάνει. Έτσι σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να έχω δουλέψει παραπάνω, πόσο παραπάνω όμως; Εκεί βλέπω άτομα που είναι στην ηλικία μου και τα έχουν όλα αυτά και αγχώνομαι κι άλλο. Φυσικά άλλοι παράγοντες και άλλες συνθήκες, είναι και άλλες οι δουλειές συνήθως, και το ξέρω αυτό καλά, αλλά και πάλι με αγχώνει.

Image By: SpirosK Photography

Μένοντας στο προσωπικό κομμάτι, θα μοιραστείς μαζί μας κάποιο από τα όνειρά σου;

Μου βάζεις δύσκολα τώρα. Γενικά ένα μεγάλο μου όνειρο από τότε που ήμουν μικρή ακόμα, που το θέλω ακόμα, απλά ίσως διαφορετικά, έχει να κάνει με το Performing. Εμένα μου αρέσει να κάνω έναν ρόλο και να το συνδυάζω αυτό με διάφορες τέχνες. Ηθοποιία, μουσική, χορό, όλα μαζί. Αυτό ήταν η βάση των ονείρων μου από μικρή. Γι’ αυτό ξεκίνησα και το cosplay. Αργότερα άρχισα να θέλω να κάνω και κοστούμια και να φτιάχνω σκηνικά και άλλα, όμως ξέρω ότι όλα έχουν να κάνουν με performing. Το cosplay είναι κάτι που συνδυάζει τα πάντα. Είναι play, δεν είναι making, δεν είναι crafting, είναι cos-play. Αν το βάλεις μόνο με την απλή έννοια έχει να κάνει με ερμηνεία. Είσαι ο “ηθοποιός” που ερμηνεύει έναν χαρακτήρα εκτός θεάτρου. Θα μπορούσα ας πούμε να κάνω cosplay την Ιουλιέτα από το Ρωμαίος και Ιουλιέτα ή κάποιον από το όνειρο θερινής νυχτός. Κάθε cosplayer είναι ερμηνευτής, ακόμα κι αν δεν το πιστεύει. Αυτό πιστεύω και αυτό λέω και σε όσους γνωρίζω, ότι κατά βάθος είναι όλοι άτομα που θα ήθελαν να είναι ηθοποιοί.
Αλλά ξεφεύγω από το θέμα.

Image By: Manol Donchev

Συνεχίζουμε στην ίδια γραμμή ερωτήσεων, θα θέλαμε να μοιραστείς μαζί μας έναν στόχο σου για το άμεσο μέλλον.

Για το άμεσο μέλλον έχω πρώτο στόχο να τελειώσω την σχολή μου. Έχω ήδη τελειώσει γραφιστική πιστεύοντας πως αυτό θέλω να κάνω. Μετά ασχολήθηκα με την ηθοποιία και νόμιζα ξανά ότι αυτό θέλω να κάνω. Τώρα σχολούμε με σχέδιο μόδας, θέλω να τελειώσω με αυτό γιατί έτσι θα έρθουν καινούργιες ευκαιρίες όπως το να φτιάχνω κοστούμια επαγγελματικά. Θέλω λοιπόν να τελειώσω με αυτό πρώτα.

Μετά  θέλω να βελτιώσω την υγεία μου, η οποία δυστυχώς με πρόδωσε.

Κάτι άλλο που θα ήθελα να γίνει, αλλά είναι πιο μακρινό σχέδιο και δεν ξέρω κατά πόσο θα γίνει τελικά, είναι να βοηθήσω άλλους cosplayers. Θα ήθελα να δουλέψω με ανθρώπους για το πώς να σταθούνε στη σκηνή, για το πώς εντάσσουν τις πολλές διαφορετικές τέχνες που ενώνουνε όταν βρίσκονται στη σκηνή.  

Image By: Photocon Techland, Klaudia Cieplinska

Η επόμενη ερώτηση αλλάζει λίγο το θέμα αλλά θα μείνουμε στις εκδηλώσεις μιας και το ανέφερες. Θέλεις να μας διηγηθείς κάποια ιστορία περίεργη ή ίσως ντροπιαστική που συνέβη σε εσένα και θα ήθελες να μας το διηγηθείς;

Αυτό θα πρέπει να το σκεφτώ μια στιγμή… Υπάρχουν διάφορα γενικά. Έχω κάτι στο μυαλό μου, το οποίο συμβαίνει και κάποιοι βρίσκουν ντροπιαστικό. Εγώ δεν το θεωρώ ντροπή, αλλά εγώ είμαι εγώ. Έχω κάνει αρκετούς χαρακτήρες τους οποίους έχω διαλέξει για διαφορετικούς λόγους και κάποιοι από τους αυτούς τυχαίνει είναι λίγο πιο αποκαλυπτικοί. Δεν μιλάμε για πρόστυχο φυσικά, μιλάμε για την Dark Elf Gatekeeper από το Lineage 2 και την Kaileena από το Prince of Persia 2.

Λόγο αυτού και λόγο της δύσκολης στολής πολλές φορές πρέπει να αλλάξω στα αποδυτήρια. Προφανώς αυτό προϋποθέτει κάποιον χρόνο στον οποίο θα είμαι με τα απολύτως απαραίτητα, σχεδόν γυμνή, γιατί η στολή έχει αυτές τις προϋποθέσεις. Αυτό το στάδιο που αλλάζω ή κάνω bodypaint και θα είμαι σχεδόν γυμνή μπορεί να κρατήσει από δύο λεπτά μέχρι κάποια ώρα ανάλογα με το βάψιμο. Σε πολλές εκδηλώσεις αυτό είναι απαραίτητο να γίνει και δεν έχω την πολυτέλεια συνήθως να διώξω τον κόσμο από το δωμάτιο και να τους πω «εσείς μην αλλάζετε» μέχρι να τελειώσω εγώ. Σ αυτήν την περίπτωση, βάζω μια φωνή «έχει κάποιος πρόβλημα με την δημόσια αιδώ», εννοώντας στο δωμάτιο προφανώς. Αν δεν ακούσω κάποιον να λέει «ναι, εγώ», «περίμενε να φύγω» ή κάτι τέλος πάντων μέσα στα επόμενα δύο λεπτά απλά γδύνομαι.

Τότε είναι που κάποιοι γουρλώνουν τα μάτια λες και δεν έχουν ξαναδεί άνθρωπο χωρίς ρούχα. Πιθανών δεν περίμεναν ότι όντως θα το κάνω. Ποιός ξέρει; Πολλοί κοιτάζουν διακριτικά από την άλλη μεριά, άλλοι φεύγουν γρήγορα – γρήγορα από το δωμάτιο, άλλοι πανικοβάλλονται νομίζοντας πώς εγώ θα έχω θέμα, γενικά άβολες αντιδράσεις.

Αυτά είναι τα μικρά σκηνικά που γίνονται κατά καιρούς στις εκδηλώσεις όμως δεν σου κρύβω ότι το διασκεδάζω αρκετά.

Image By: SpirosK Photography

Συνεχίζουμε στα περίεργα λοιπόν και θα σε ρωτήσουμε ποια είναι η πιο περίεργη ερώτηση που σου έχουν κάνει σε συνέντευξη;

Οι περισσότερες ερωτήσεις έχουν να κάνουν με το πώς ξεκίνησα σε αυτό τον χώρο, τι χρήματα περίπου χρειάζονται για μία στολή, τι θα έλεγα στους καινούριους που ξεκινούν τώρα… Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι περίεργο να μοιραστώ.

Image By: SpirosK Photography

Μιας που τα ανέφερες, θα μπορούσαμε και εμείς να κάνουμε μερικές απο τις κλασικές ερωτήσεις λοιπόν;

(Γελάει) Ναι είμαι έτοιμη να απαντήσω σε ό, τι με ρωτήσετε!

Τι σε έκανε λοιπόν να μπεις στο χώρο του cosplay;

Από πολύ πολύ μικρή μου άρεσε να φοράω στολές. Ήθελα να φοράω συνέχεια στολές και πάντα ήθελα να ερμηνεύω έναν ρόλο. Δεν την έβγαζα με κανένα τρόπο την στολή. Λέγανε, φαντάσου οι δικοί μου ή μοντέλο θα γίνω ή ηθοποιός. Χαχα, πού να ξέρανε; Μοντέλο φυσικά θα ήταν δύσκολο με το μέγεθός μου. Δεν έχω ακριβώς ύψος για μοντέλο… Μη βλέπετε που δεν φαίνεται, έχω τα τακούνια βιδωμένα στα πόδια μου ακόμα και τώρα!

Ήταν λοιπόν Απόκριες και μια φίλη μου είπε ότι γίνεται ένα πάρτι με θεματολογία anime. Ενδιαφέρθηκα αμέσως, φυσικά, και αφού ήταν Απόκριες λέω δεν θα φανεί περίεργο να ντυθούμε. Δεν μιλάμε για μια περούκα μόνο, κανονικό κοστούμι. Ήταν μεγάλη αποτυχία φυσικά αλλά περάσαμε πολύ καλά. Ήταν και τότε εκείνη η περίοδος με το Death Note και κάθε δήθεν γκοθάκι είχε έρθει ντυμένο Misa. Και εγώ μαζί βέβαια, δεν βγάζω την ουρά απέξω… ‘Ήμουν 19-20 χρονών και ήταν η πρώτη φορά που είδα τόσο κόσμο ντυμένο θεματικά. Ε, λέω για να μην είναι όλοι στο Δαφνί δεν είμαι εγώ τρελή ή μάλλον δεν είμαι ΜΟΝΟ εγώ τρελή.

Τότε υπήρχαν μόνο τα πάρτι και μία εκδήλωση, το Comicdom, που τότε δεν το ήξεραν και πολλοί. Μου έκανε πολύ εντύπωση λοιπόν το πόση προσοχή είχαν δώσει κάποιοι στα κοστούμια τους. Είπα πρέπει να το κάνω και εγώ, θέλω να το κάνω. Φυσικά δεν είχα ιδέα τότε πώς να φτιάξω μία στολή ή να σχεδιάσω μία, οπότε έκανα το επόμενο φυσικό βήμα που κάνει κάθε άτομο σχεδόν όταν ξεκινάει. Άρχισα να ψάχνω ρούχα που να ταιριάζουν. Φυσικά αυτό δεν έφτανε και δεν ήμουν ποτέ ευχαριστημένη, οπότε προχώρησα στο επόμενο βήμα, έψαχνα άτομα που ράβουνε. Μια είχε επιτυχία και μια δεν είχε, οπότε έπρεπε να το κάνω μόνη μου.

Εκείνη την περίοδο η μητέρα μου ήθελε να μάθει να ράβει και πήρε μια μηχανή. Μαντέψτε ποιος έμαθε να ράβει τελικά.

Image By: Cassiel Cosplay Photography

Ξεκινώντας αντιλήφθηκες από την αρχή ότι θέλεις να το δεις επαγγελματικά;

Απλά έβλεπα όλο αυτό που γινόταν και ήθελα να συμμετέχω και να είμαι μέρος αυτού. Μεγαλώνοντας όταν αρχίζουν οι υποχρεώσεις, είναι λογικό να θες να το δεις πιο σοβαρά από την άποψη ότι πρέπει να κερδίσεις κάτι από αυτό που κάνεις για να καλύπτεις τα προς το ζην.  Αλλιώς ξεκινάς και αλλιώς καταλήγεις.

Εγώ είδα από νωρίς ότι υπάρχουν ευκαιρίες γιατί πολλά πράγματα έλειπαν από τον χώρο. Τότε ήθελα να κάνω ερμηνεία κυρίως οπότε σκεφτόμουν ότι θα ήταν πολύ καλό να υπάρχει κάποιος που να φτιάχνει στολές και να δείχνει στους cosplayers  πώς να φτιάξουν τα δικά τους, κάτι σαν σεμινάριο. Φυσικά δεν ήμουν η μόνη που το έχει σκεφτεί αυτό ούτε είναι δική μου ιδέα που δεν είχε ποτέ κανένας άλλος. Αλλά όταν το είχα σκεφτεί δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να το κάνω σαν επάγγελμα.

Προσπαθώ να έχω επαγγελματισμό βέβαια και να βγάζω το καλύτερο δυνατό από κάθε ευκαιρία που μου δίνεται.

Image By: SpirosK Photography

Πιστεύεις η βιομηχανία του cosplay μεγαλώνει στην Ελλάδα; Εννοώντας το cosplay σαν θεσμό και σαν ιδέα όχι σαν ιδιωτική πρωτοβουλία ενός μαγαζιού αλλά σαν σύνολο η κοινότητα.

Δεν υπάρχει “βιομηχανία” cosplay στην Ελλάδα.

Βλέποντας την Ελλάδα θεωρείς ότι είναι κοντά στα επίπεδα της διεθνούς σκηνής σε αυτόν τον τομέα;

Αδιαμφησβήτητα. Αν σκεφτείς ότι σε πολλές χώρες το cosplay  υπάρχει ήδη τουλάχιστον 20 χρόνια ενώ στην Ελλάδα σε σοβαρό επίπεδο, με διαγωνισμούς και λοιπά, υπάρχει το πολύ 8-10 χρόνια, έχουμε ανέβει με ταχύτητα φωτός. Ενώ στο εξωτερικό έχουν πολλές διευκολύνσεις με τις αγορές, τις δουλειές, τα κόστη, σε αντίθεση με το πόσο δύσκολο είναι στην Ελλάδα να βρούμε ακόμα και τις πρώτες ύλες, χώρο για να δουλέψουμε και πολλά άλλα. Παρόλα αυτά έχουμε φτάσει στο ίδιο περίπου επίπεδο. Φαντάσου τι θα γινόταν άμα είχαμε και εμείς όλες τις προδιαγραφές και τις βάσεις που έχουν στο εξωτερικό.

Image By: SpirosK Photography

Στην παρούσα φάση νομίζεις ότι μπορεί κάποιος στην Ελλάδα να ζήσει και να βιοποριστεί από το cosplay;

Στην Ελλάδα όχι.

Αντίστοιχα μπορεί κάποιος να ζήσει και να βιοποριστεί από το crafting;

Ανάλογα την βιομηχανία στην οποία στοχεύει. Χωρίς επίσημη βιομηχανία cosplay δεν γίνεται μέσα από αυτό. Μπορεί κάποιος να κάνει βεστιάριο, θεατρικά κουστούμια και σκηνικά.

Image By: SpirosK Photography

Πες μας λίγα λόγια για τις δουλειές που αναλαμβάνεις

Έχω αναλάβει δουλειές σαν promoter, διαφημίζοντας παιχνίδια, ομάδες κλπ, καθώς και δουλειές σαν σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Ταυτόχρονα αναλαμβάνω και δημιουργία κουστουμιών ή πατρόν κουστουμιών.

Όταν δεν σε προσλαμβάνει κάποια εταιρία αλλά κάνεις κάτι για εσένα, για να πας σε κάποια εκδήλωση, τι σε εμπνέει να διαλέξεις;

Πρώτα βλέπω τα πιο κοντινά μου πράγματα, παιχνίδια, κόμικ που διαβάζω, σειρές που βλέπω ή πολύ συχνά κάτι που έβλεπα παλιά και με έχει στιγματίσει. Ειδικά τότε έχω τους χαρακτήρες πολύ ρομαντικά στο μυαλό μου και δεν προσπαθώ να τους αντιγράψω αλλά να εκφράσω όλα όσα έχω εγώ στο μυαλό μου για την εικόνα τους, τον χαρακτήρα τους, ποιοι είναι και πώς τους βλέπω. Εντάξει θέλω βέβαια να ταιριάζει και με το σώμα μου.

Παράδειγμα: Το πρώτο κοστούμι που έκανα για διαγωνισμό ήταν η Beatrix από το Final Fantasy 9, βγήκε το 1999-2000; Τότε ήταν εντυπωσιακό, για εμένα ήταν ένας άλλος κόσμος! Είχα δει την Beatrix που εμφανιζόταν στο τέλος μιας μάχης και σε ‘’έβαζε στη θέση σου’’ γιατί είχε τους δικούς της κανόνες και την δική της άποψη. Και ακόμα και αργότερα που κλονίζεται κάθε εμπιστοσύνη που είχε στο σύστημα που βρισκόταν, βρίσκει λύση να συνεχίσει και να μην προδώσει τα πιστεύω της. Ήταν τότε ένας απόλυτος χαρακτήρας για εμένα.

Θέλοντας λοιπόν να πάω στον πρώτο μου διαγωνισμό, σκέφτηκα πρώτα αυτό το ρόλο. Ήθελα να το κάνω όπως το είχα εγώ στο κεφάλι μου. Να ταιριάζει και με το σώμα μου όμως. Οπότε το προσάρμοσα, έβαλα και ένα τεράστιο σπαθί και πήγα να το ζήσω.

Ένας άλλος παράγοντας που μετράει στην επιλογή είναι το design. Λόγο και των σπουδών στο σχέδιο μόδας, το σχέδιο της στολής αρκεί για να με παροτρύνει να μάθω τον χαρακτήρα. Μπορεί να μην έχω παίξει ποτέ Legend of Zelda ας πούμε αλλά μόνο λόγο κοστουμιού έμαθα σχεδόν τα πάντα. Οι χαρακτήρες σε αυτό το παιχνίδι είναι φοβεροί. Λογικά και το παιχνίδι είναι φοβερό αλλά δεν έχω χρόνο πλέον να παίξω για να έχω άποψη.

Το Lineage ας πούμε που έπαιζα πολύ παλιά το αγαπάω. Και αυτό ψάχνοντας το artwork το έμαθα και το ξεκίνησα. Ενώ δεν έπαιζα τέτοιους χαρακτήρες, με συγκλόνισε η Dark Elf Gatekeeper. Είχα ανάγκη να το κάνω cosplay,  χωρίς να με νοιάζει πως θα βγει. Δεν ήξερα ακόμα τίποτα τότε οπότε αυτοσχεδίασα. Αλλά ήθελα να βγει κάτι εντυπωσιακό. Την έκανα δύο φορές ακριβώς επειδή αγάπησα το design.

Image By: SpirosK Photography

Μιας και λέμε για παιχνίδια, ποιο είναι το αγαπημένο σου;

Στην καρδιά μου έχω πολλά παιχνίδια. Εξέχουσα θέση έχει το Final Fantasy, όλο το franchise το αγαπάω. Πέρα από αυτό μου αρέσουν πολύ παιχνίδια που είναι σαν πλατφόρμες. Ένα που αγαπώ και πάντα γυρίζω σε αυτό είναι το Trine. Έχει υπέροχο σχεδιασμό, γραφικά, υπέροχα χρώματα και τρομερή μουσική. Δεν έχεις να σκεφτείς πολλά, παίζεις και απολαμβάνεις.

Τώρα τι να πω για το The Wιtcher ας πούμε; Απλά τρομερό. Να φας όλη την ζωή σου με αυτό. Αν υπάρχει χρόνος κάθομαι για πάντα. Το πρώτο το τελείωσα. Το δεύτερο το άρχισα και το σταμάτησα γιατί δεν έχω πλέον χρόνο. Ειδικά σε αυτό μέχρι να το ανοίξεις και να πεις ότι παίζεις θέλει τουλάχιστον τέσσερις ώρες… Και κάπως έτσι είπα καμιά 10αριά παιχνίδια αντί για ένα…

Image By: Manol Donchev

Αγαπημένο σου anime;

Είναι δύσκολη ερώτηση αυτή γιατί υπάρχουν τα παλιά κλασσικά που είναι υπέροχα, τα καινούργια που λες ‘’πώς το έκαναν αυτό’’ και εκείνα που σε βάζουν σε έναν άλλον κόσμο. Είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω ένα που να με αντιπροσωπεύει ακριβώς. Θα προσπαθήσω αλλιώς, ένα παλιό, από όταν έβλεπα πιο μικρή και ένα νέο.

Σαν λίγο πιο παλιό, δηλαδή όταν ήμουν παιδί και ξεκινούσα να βλέπω, θα πω το Vampire Hunter D – Bloodlust. Κρατάει τα αυθεντικά στοιχεία του Manga, που υπερλατρεύω.  

Στα πιο μοντέρνα τώρα πάει ανάλογα. Θέλει ο ακροατής να γελάσει, να κλάψει, να προβληματιστεί, πάει ανάλογα. The girl who leapt through time. Είναι ταινία βέβαια αλλά έχει τόσα συμπυκνωμένα μηνύματα που σε κάνει να προβληματιστείς. Γενικά η ταινία δείχνει μια κοπέλα που ξαφνικά βρίσκεται να έχει μια δύναμη στα χέρια της και την χρησιμοποιεί για κάτι πολύ πεζό, και για εμένα χαζό, και όταν ήρθε η ώρα να κάνει κάτι σοβαρό με αυτή τη δύναμη δεν μπορούσε πλέον. Δεν θα πω παραπάνω γιατί αξίζει να την δει κάποιος την ταινία. Απλά δείχνει κάτι πολύ πραγματικό. Είναι ωραίο ότι σε βάζει να προβληματιστείς και να σκεφτείς τι έχεις, τι κάνεις με την ζωή σου, τι θα έκανες άμα είχες εσύ αυτή την δύναμη. Τι κάνεις για να αποτρέψεις πράγματα που είναι χαζά και τι δεν κάνεις για να αποτρέψεις πράγματα σοβαρά.

Image By: Cassiel Cosplay Photography

Μεταγλωττισμένα ή με υπότιτλους;

Πάντα με υπότιτλους. Εμείς εδώ στην δύση εκφραζόμαστε με διαφορετικό τρόπο. Είμαστε διαφορετικοί στο πώς μιλάμε, στην τονικότητα, στο πως συμπεριφερόμαστε. Το πόσο άμεσα μιλάμε μεταξύ μας είναι χαρακτηριστικό του κάθε λαού. Εμείς έχουμε άλλο πάθος από ότι έχουν στην Ασία και ο κάθε λαός το δείχνει διαφορετικά.

Από την άλλη οι Ιάπωνες έχουν πολλούς περιορισμούς στον τρόπο έκφρασης κάτι που τους κάνει να θέλουν να τα εκφράσουν όλα στο animation. Φτάνει να ξέρεις ακριβώς τι υπάρχει στη σκηνή κάθε στιγμή. Αν αλλάξεις την γλώσσα δεν θα παρουσιαστεί σωστά αυτό που θέλουν να δείξουν.

Πολύ σπάνια κάποιο  anime βρίσκει την χρυσή τομή και γίνεται πιο απλό με πιο εύκολη γλώσσα που μπορεί να μεταφραστεί διατηρώντας τα στοιχεία του.

Image By: SpirosK Photography

Μένοντας στα αγαπημένα για λίγο ακόμα θα θέλαμε να μας μιλήσεις για το αγαπημένο σου cosplay. Μας έχεις ήδη περιγράψεις μερικά για διαφορετικούς λόγους το καθένα αλλά τώρα θέλουμε να μοιραστείς μαζί μας το αγαπημένο σου, αυτό που θα ήθελες να μείνει στην ιστορία.

Ένιωθα τόσο έτοιμη να απαντήσω και όταν είπες «να μείνει στην ιστορία» μου το χάλασες. Δεν ξέρω αν τα cosplay που αγαπώ εγώ πιο πολύ είναι αυτά που με αντιπροσωπεύουν και αξίζει να μείνουν.

Το αγαπημένο μου γενικά πάντα αυτό που δεν έχω κάνει ακόμα! Όσο περνάει ο καιρός ξέρω πιο πολλές τεχνικές, πατάω πιο σταθερά, μαθαίνω νέα πράγματα… Δίνω νέα στοιχεία και προχωράω λίγο παρακάτω.

Αναγκαστικά θα πω δύο πάλι γιατί το ένα είναι πολύ περιοριστικό. Δεν μου αρέσει να με περιορίζουν. Το πρώτο που θα πω είναι η Astrologian από το Final Fantasy 14. Λάτρεψα την ιστορία και τα κοστούμια από αυτό το Final Fantasy. Συγκαταλέγεται σε αυτά που αγάπησα λόγο design. Το λέω πρώτο γιατί χρονολογικά είναι πρώτο. Ήταν και η πρώτη φορά που κάθισα να το μελετήσω πολύ σοβαρά να δω πως το έχουν κάνει άλλοι, να το σχεδιάσω, να το οργανώσω. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα πατρόν. Μέχρι τότε έλεγα «κάπως θα βγει η στολή», αλλά τότε είπα «να, θα βγει έτσι». Κάθισα μελέτησα και το έκανα σωστά. Επίσης ήταν από τις λίγες φορές που ασχολήθηκα και με όλα τα αξεσουάρ, κάτι που συνήθως αποφεύγω. Απόλαυσα την διαδικασία. Ήταν από τα καλύτερά μου για τις τότε γνώσεις μου. Φυσικά θα μπορούσα να το κάνω καλύτερα και πλέον βλέπω τα λάθη μου και σκέφτομαι  τι θα μπορούσα να είχα κάνει.

Το δεύτερο που θα πω είναι η Jaina. Είχα δει  τον χαρακτήρα και μου άρεσε από τότε που έπαιζα warcraft οπότε έπρεπε να γίνει. Κάθισα, είδα την υπόλοιπη ιστορία της, είδα το ταξίδι του χαρακτήρα και τότε την αγάπησα.  Φυσικά μέτρησε και το γεγονός ότι είχε εξαιρετικό design. Όταν το πήρα απόφαση είχα ήδη μάθει πολλά πράγματα και ήξερα πώς να το κάνω. Ξεκίνησα γράφοντας τα πάντα στο χαρτί, χρησιμοποίησα γραφιστική, σχέδιο μόδας, πατρόν, ράψιμο, crafting, τα πάντα. Είναι μια στολή που συνδυάζει τα πάντα, νομίζω.

Image By: SpirosK Photography

Μιλώντας για δημιουργία, ποιο είναι το πιο χρήσιμο εργαλείο για εσένα στην δουλειά σου;

Τα χέρια μου. Ξεκάθαρα. Δεν υπάρχει τίποτα σταθερό που χρησιμοποιείς στα κοστούμια εκτός από τα χέρια σου. Με τα χέρια θα το σχεδιάσεις, θα ράψεις, θα πλάσεις, θα κόψεις, τα πάντα. Είναι το πιο δυνατό και σταθερό εργαλείο.

Εξίσου σημαντικό, τι skills πιστεύεις ότι πρέπει να έχει κάποιος αρχάριος που τώρα θέλει να αρχίσει να ασχολείται;

Το πρώτο και κύριο είναι αντίληψη. Πρέπει κάποιος να μπορεί να μεταφράσει έναν χαρακτήρα στην πραγματικότητα. Θέλει και άλλα skills αλλά πρώτα πρέπει να υπάρχει αντίληψη. Ένα δεύτερο που χρειάζεται είναι να μπορεί κανείς να μπει “στο πετσί του ρόλου” όπως λένε.

Τώρα πέρα από αυτά είναι χρήσιμο να μπορείς να αντιγράψεις ένα πατρόν σε κάποιο υλικό. Αυτό δεν υπάρχει μόνο στο cosplay αλλά σε πολλές άλλες τέχνες. Τα υπόλοιπα έρχονται σαν φυσική συνέχεια αυτών.

Image By: Cassiel Cosplay Phtography

Μία έξτρα ερώτηση λοιπόν για να ολοκληρώσουμε σιγά-σιγά. Προετοιμάζεις κάτι τώρα? Θα σε δούμε σύντομα σε κάποια εκδήλωση;

Προετοιμάζω κάτι τώρα αλλά επειδή τα δικά μου εργαλεία (τα χέρια), δεν είναι σε πολύ κακή κατάσταση, δεν ξέρω πότε θα είναι αυτό. Λογικά θα είναι κάτι από παιχνίδι, πιθανόν πάλι από το FinalFantasy, θα δούμε.

Μία δήλωση που θα ήθελες να κάνεις στους αναγνώστες μας για να κλείσουμε αυτή την υπέροχη, πολύπλευρη συνέντευξη;

Για εμένα το cosplay είναι μία δίοδος, ένας δρόμος για να κάνω πολλά πράγματα που αγαπώ. Αυτό μου έχει δώσει ότι γνώσεις και ικανότητες έχω. Αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί με αυτό καλό θα ήταν να ξέρει γιατί το θέλει και τι θέλει να εκφράσει μέσα από αυτό. Έτσι θα το ευχαριστηθεί περισσότερο και το αποτέλεσμα σίγουρα θα είναι όμορφο.

Image By: SpirosK Photography

0 Comments

Leave a Reply

Avatar placeholder

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.