Το anime «Michiko to Hatchin» (ミチコとハッチン), με το «to» συμπλεκτικό σύνδεσμο που σημαίνει «και» στα Ιαπωνικά), είναι μια παραγωγή της εταιρίας Manglobe. Είναι η πρώτη σκηνοθετική δουλειά της Sayo Yamamoto (που σκηνοθέτησε τα anime «Yuri on Ice» και «Ergo Proxy») και δούλεψαν επίσης για την ίδια σειρά οι δημιουργοί του «Samurai Champloo» και του «Cowboy Bebop». Ο αγγλόφωνος τίτλος της σειράς που βγήκε αργότερα, όταν το anime απέκτησε αγγλική μεταγλώττιση, είναι «Finding Paradiso».
Πρόκειται για ένα anime το οποίο ξεφεύγει από τη νόρμα των υπόλοιπων anime και έχει μια δική του ξεχωριστή νότα. Είναι επεισοδιακό, όμως η βασική υπόθεση είναι μία: η εγκληματίας Michiko Marlando ξεφεύγει από τη φυλακή και απαγάγει την κόρη της Hatchin ή μάλλον, τη σώζει από την ανάδοχη οικογένειά της. Οι δύο τους λοιπόν, παρόλο που φαίνεται ότι δεν τα πηγαίνουν καλά, ξεκινούν ένα μεγάλο ταξίδι με σκοπό να βρουν τον πατέρα της Hatchin και αδιάκοπη αγάπη της Michiko. Μέσα στο ταξίδι τους όμως, θα έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά εμπόδια, με κύριο και βασικότερο την αστυνομία, που έχει ξεκινήσει ένα ανελέητο κυνήγι για να πιάσει την Michiko.
Εκτός από την αστυνομία, όμως, οι δυο τους έχουν να αντιμετωπίσουν και άλλους παλιούς γνωστούς της Michiko και του άντρα που αναζητά με τόσο πάθος. Μέσα στην ιστορία θα μπλεχτούν η μαφία, κλέφτες, αρχηγοί συμμοριών, άτομα επηρεασμένα από την punk, κινέζοι, ομοφυλόφιλοι, διασημότητες, παιδιά, άντρες και γυναίκες κάθε είδους και κοινωνικής τάξης, ακόμα και κλόουν.
Όλα αυτά παίρνουν μέρος σε διάφορες πόλεις, οι οποίες σχεδιάστηκαν με επιρροές και στοιχεία από τη Νότια Αμερική και κυρίως από τη Βραζιλία. Εκτός από τους δύο τίτλους της σειράς σε Ιαπωνικά και Αγγλικά, υπάρχει και ο τίτλος «Michiko e Hatchin». Οι χαρακτήρες, εφόσον βρίσκονται σε αυτές τις πόλεις, υποτίθεται ότι μιλούν Πορτογαλικά. Το «e» λοιπόν, σημαίνει «και» στα Πορτογαλικά. Είναι ένα αρκετά ατμοσφαιρικό anime, με μουσική που ταιριάζει απόλυτα με τις σκηνές δράσεις, τα τοπία των πόλεων και της φύσης και φυσικά τις φαβέλες των φτωχών συνοικιών των πόλεων αυτών. Η σύνθεση της μουσικής μάλιστα, έγινε από τον Βραζιλιάνο Alexandre Kassin και η παραγωγή της από τον Sinichiro Watanabe. Ήδη από το τραγούδι της εισαγωγής ο θεατής καταλαβαίνει πως πρόκειται για μία οπτικά, αλλά και ακουστικά ποιοτική σειρά.
Οι ήρωες της σειράς είναι ξεχωριστοί και ο καθένας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τη δική του ιστορία που συνδέεται με τα γεγονότα και τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Η Michiko παρουσιάζεται σαν μια σέξι γυναίκα, νέα και όμορφη, με έναν πολύ οξύθυμο και ελεύθερο χαρακτήρα που προσπαθεί ακόμα να βρει την παλιά της αγάπη, τον πατέρα της Hatchin. Η Hatchin από την άλλη, έχει περάσει δύσκολες μέρες με τη θετή της οικογένεια και αρχικά είναι αρκετά συγκρατημένη. Μέσα από τις περιπέτειές της όμως, αρχίζει να ξεδιπλώνεται ο αληθινός της εαυτός. Τις περισσότερες φορές, η Hatchin, παρόλο που είναι μόλις 10 ετών, φαίνεται να είναι πιο ώριμη και να προσέχει τη Michiko που είναι ενήλικας. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες… δε θα ήθελα να σας το χαλάσω, οπότε δε θα πω περισσότερα.
Το animation της σειράς είναι επίσης διαφορετικό από τα συνηθισμένα, δημιούργημα του σχεδιαστή Hiroshi Shimuzu, ο οποίος σχεδίασε επίσης τους χαρακτήρες των ταινιών «Princess Mononoke» και «The Girl Who Leapt Throught Time». Εξαιρετικά όμορφο, ίσως λίγο παλιομοδίτικο μερικές φορές, με πολλή όμως προσοχή στις λεπτομέρειες (από τα λίγα anime στα οποία οι χαρακτήρες φορούν διαφορετικά ρούχα σε κάθε επεισόδιο), ταιριάζει ακριβώς με την ατμόσφαιρα που προσπαθεί να δημιουργήσει η σειρά. Μοτέλ με ξεφτισμένους τοίχους, στριπτιτζάδικα, έρημοι δρόμοι κάτω από τον καυτό ήλιο και όμορφα δάση, γεμίζουν το μάτι και σε κάνουν να βλέπεις όλη την οθόνη, ώστε να τα προσέξεις όλα (το background, την κινησιολογία, τα υπόλοιπα πρόσωπα κλπ) και όχι μόνο ό,τι γίνεται στο κέντρο.
Με ένα σχετικά απλό, αλλά και ανατρεπτικό τέλος, που θεωρώ ως το καταλληλότερο για τη σειρά, το anime «Michiko to Hatchin» είναι πολύ διασκεδαστικό και χαλαρωτικό. Παρόλο που είναι επεισοδιακό, δε θα σε κάνει να βαρεθείς εύκολα, καθώς τα γεγονότα και οι παράπλευρες ιστορίες είναι πολύ ιδιαίτερες και ξεχωριστές μεταξύ τους και σου δημιουργούν διαφορετικά συναισθήματα κάθε φορά. Κάτι που επίσης βρήκα πολύ ενδιαφέρον σε σχέση με άλλα anime, είναι το γεγονός πως το «Michiko to Hatchin» δεν φάνηκε να διστάζει στο να δείξει το πόσο δύσκολα ζουν οι χαρακτήρες, μιλώντας για ιστορίες με συμμορίες, διαφθορά, εκμετάλλευση ακόμα και εμπόριο λευκής σαρκός. Αναφέρεται σε πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα όλων των ειδών και σε βάζει σε πολλές σκέψεις.
Μέσα σε 22 επεισόδια λοιπόν, μπορεί κανείς να ταξιδέψει μέχρι τη Βραζιλία και να ζήσει μια ιστορία που τα περιέχει όλα: δράση, δράμα, κωμωδία, μυστήριο, αγάπη, θυμό, εκδίκηση, λύπη. Πιστεύω πως όποια και να είναι τα αρνητικά της σειράς δε θα είναι αρκετά σημαντικά, ώστε να μην αρέσει σε κάποιον. Άλλωστε, πολλά «μεγάλα μυαλά» που μας έχουν προσφέρει απίστευτες σειρές και ταινίες συγκεντρώθηκαν για να τη δημιουργήσουν.
Μπορείτε να τσεκάρετε εδώ το τρέιλερ:
0 Comments