Πηγή: www.imdb.com

Πρόσφατα κυκλοφόρησε στις μεγάλες οθόνες η ταινία «Tetris», μια ταινία που βασίζεται στην πραγματική ιστορία της δημιουργίας του ίσως πιο γνωστού παιχνιδιού στον κόσμο, τουλάχιστον όσον αφορά τις παλιές πλατφόρμες και συσκευές παιχνιδιών. Με αφορμή αυτήν την κυκλοφορία, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το Tetris. Ωστόσο, αξίζει να σημειώσουμε ότι το Tetris είναι δημιούργημα του Ρώσου Alexey Pajitnov και εμείς είμαστε μια σελίδα που γράφει αποκλειστικά για την Ιαπωνία. Μπορείτε να ανακαλύψετε τη σύνδεση μεταξύ αυτών των δύο πολιτισμών;


Το παιχνίδι

Το Tetris αποτελεί ένα παιχνίδι «παζλ» θα έλεγε κανείς. Από το πάνω μέρος της οθόνης κατεβαίνουν συγκεκριμένα σχήματα (ονομάζονται Tetrominoes), τα οποία ο παίκτης, γυρνώντας τα προς τη μεριά που νομίζει ότι είναι αυτή που βολεύει περισσότερο, προσπαθεί να τα στιβάξει το ένα δίπλα ή/και πάνω στο άλλο, χωρίς να αφήσει κάποιο κενό. Κάθε φορά που μια σειρά δεν έχει κάποιο κενό εξαφανίζεται. Εάν ο παίκτης καταφέρει να φτιάξει τέσσερις σειρές χωρίς κενά, αυτές διαγράφονται και αποτελούν ένα Tetris δίνοντας πόντους. Ο Alexey μάλιστα, ονόμασε το παιχνίδι έτσι, ενώνοντας το ελληνικό πρόθεμα «τέτρα-», για τον αριθμό τέσσερα και την κατάληξη από το αγαπημένο του σπορ, το τέννις. Όσο περισσότερο καθυστερεί ο παίκτης τον «καθαρισμό» των σειρών, τόσο περισσότερους πόντους κερδίζει. Αν τα σχήματα φτάσουν μέχρι επάνω και ο παίκτης δεν καταφέρει να τα καθαρίσει, χάνει. Η ταχύτητα με την οποία κατεβαίνουν τα σχήματα, αυξάνεται σταδιακά και αποτελεί και τη δυσκολία του παιχνιδιού.

Το παιχνίδι δημιουργήθηκε το 1985 και καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 τα δικαιώματα του παιχνιδιού και οι πλατφόρμες στις οποίες κυκλοφόρησε αποτέλεσαν πεδίο μάχης ανάμεσα σε πολλά πρόσωπα, φυσικά και νομικά.


Η πρώτη εκδοχή του Tetris.
Πηγή: www.firstversions.com

Η αρχή

Ο Alexey Pajitnov λοιπόν, εργαζόταν από το 1979 στο κέντρο υπολογιστών της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών. Παράλληλα με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του εκεί, εργαζόταν και μόνος προσπαθώντας να φτιάξει διάφορα παζλ και παιχνίδια. Κάπως έτσι, το 1984 δημιούργησε το Tetris, που γρήγορα εξελίχθηκε στο αγαπημένο παιχνίδι όλων των υπαλλήλων της Ακαδημίας. Στην αρχή, μπορούσε να «τρέξει» αποκλειστικά στο Electronica 60, έναν υπολογιστή κατασκευασμένο στη Σοβιετική Ένωση. Λόγω της μεγάλης επιτυχίας που είχε το παιχνίδι, που έφτανε και σε σημεία εθισμού, ο Pajitnov αποφάσισε πως θα ήταν καλύτερο να το κυκλοφορήσει και για τον IBM Personal Computer, ο οποίος είχε πολύ καλύτερα γραφικά από τον Electronica.

Αυτό σήμαινε πως το παιχνίδι θα έπρεπε επίσης να εξαχθεί από τη χώρα για να μπορέσει να έχει περισσότερες πωλήσεις. Στη Σοβιετική Ένωση όμως, τα πράγματα λειτουργούσαν διαφορετικά. Λόγω του πολιτικού καθεστώτος, οποιοδήποτε αγαθό εισάγοταν ή εξάγονταν αποτελούσε ιδιοκτησία του κράτους, κάτι που ίσχυε φυσικά και για τα βιντεοπαιχνίδια. Ο Pajitnov, χωρίς καμία γνώση σχετικά με τα θέματα αυτά, ζήτησε βοήθεια από έναν προϋστάμενό του. Η τελική συμφωνία που υπέγραψαν ανέφερε πως ο Pajitnov θα μετέφερε τα δικαιώματα του Tetris στην Ακαδημία. Μέσω αυτής, το Tetris άρχισε να εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες, όπως την Ουγγαρία και την Πολωνία.

Το παιχνίδι άρχισε να κερδίζει και την προσοχή των Δυτικών. Τότε ο Robert Stein, ένας Άγγλος πωλητής software, ζήτησε από τον Pajitnov και τον προϋστάμενό του τα δικαιώματα του παιχνιδιού για να τα πουλήσει και σε άλλες εταιρίες. Η επικοινωνία τους, που έγινε μέσω φαξ, φάνηκε πως ήταν αρκετή για τον Stein έτσι ώστε να ξεκινήσει να προσεγγίζει ήδη άλλες εταιρίες με σκοπό την μεταπώληση του παιχνιδιού. Τελικά πούλησε τα δικαιώματα του παιχνιδιού στη Mirrorsoft και την Spectrum HoloByte, χωρίς να έχει κλείσει καν ακόμα και οριστικά την αρχική συμφωνία με τον Pajitnov.

Ο Robert Stein.
Πηγή: www.bbc.com

Ενώ το Tetris είχε ήδη αρχίσει να κυκλοφορεί σε πάρα πολλές πλατφόρμες, όπως η Atari, η Amiga, η Commodore 64 κλπ., ο Stein προσπαθούσε να λύσει το πρόβλημα των δικαιωμάτων. Ουσιαστικά το μόνο επίσημο έγγραφο που τον καθιστούσε δικαιούχο ήταν η συνομιλία μέσω φαξ με τον Pajitnov. Μετά από πάρα πολλές ώρες διαπραγματεύσεων με την Electronorgtechnica, την κρατική εταιρία υπέυθυνη για τις εισαγωγές και εξαγωγές software στη Σοβιετική Ένωση, ο Stein αγόρασε και επίσημα τα δικαιώματα, υπογράφοντας συμφωνία όπου το 80% των κερδών θα πήγαιναν στη Σοβιετική Ένωση με αντάλλαγμα τη δεκαετή χρήση των δικαιωμάτων του παιχνιδιού σε τωρινές και μελλοντικές πλατφόρμες. Αυτό που δε γνώρισε όμως η Electronorgtecnica ήταν το πλήθος συμφωνιών που είχε διαπραγματευτεί ο Stein οι οποίες φυσικά, δε θα έφερναν κέρδη στη Σοβιετική Ένωση. Ο Pajitnov από την άλλη θα λέγαμε πως είναι ο πιο άτυχος της υπόθεσης, όχι μόνο γιατί δεν γνώριζε καν ότι το παιχνίδι του κυκλοφορούσε ήδη στον κόσμο, αλλά γιατί δεν πήρε καμία απολύτως απολαβή μέσα από τη συμφωνία.


Ο ρόλος της Ιαπωνίας

Φτάνουμε λοιπόν, στο 1988, μια πολύ σημαντική χρονολογία για τον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών, καθώς ήταν τότε που η γνωστή σε όλους Nintendo κυκλοφόρησε την επαναστατική φορητή πλατφόρμα της, το Game Boy. Πριν από την κυκλοφορία της πλατφόρμας, το Tetris είχε ήδη ξεκινήσει να πωλείται από τις προηγούμενες εταιρίες στις Ιαπωνικές. Σημαντικός κρίκος σε όλο αυτό είναι ο Henk Rogers, ο οποίος έψαχνε την εποχή εκείνη παιχνίδια για την Ιαπωνική αγορά. Μεγάλα ονόματα όπως η Tengen (θυγατρική της Atari) και η SEGA είχαν ήδη ξεκινήσει να πωλούν το παιχνίδι στις πλατφόρμες τους.

Η Nintendo λοιπόν, αποφάσισε πως το Tetris είναι το τέλειο παιχνίδι για το Game Boy και είχε δίκιο αφού έτσι «σφράγισε» την επιτυχία της εταιρίας. Τότε, όμως, ο Rogers εμφανίστηκε στην εταιρία ζητώντας τα δικαιώματα. Βλέποντας ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει αυτό που θέλει από την Atari (από την οποία είχε αγοράσει τα δικαιώματα), ο Rogers απευθύνθηκε στον Stein. Εκείνος του απάντησε πως πρέπει να συμβουλευτεί πρώτα την Electronorgtecnica για να κλείσει κάποια συμφωνία μαζί του. Ο Rogers περίμενε πολύ καιρό κάποια ενημέρωση από τον Stein την οποία δεν πήρε ποτέ. Αποφάσισε έτσι να ταξιδέψει ο ίδιος στη Σοβιετική Ένωση και να διαπραγματευτεί. Και εκεί ήταν που όλα βγήκαν στο φως.

Με δεκάδες εταιρίες να πιστεύουν ότι έχουν τα δικαιώματα και τον Pajitnov και τη Σοβιτετική Ένωση στη σκιά, ο Rogers εμφανίζεται στα γραφεία της Electronorgtecnica, κλείνει συμφωνία με τον πρόεδρο της εταιρίας Nikolai Balikov για το Game Boy και του δείχνει το παιχνίδι στην πλατφόρμα της Nintendo, τη Famicon ή όπως έγινε γνωστή στο εξωτερικό τη Nintendo Entertainment System (NES). Μπορείτε φαντάζομαι να καταλάβετε την έκπληξη του προέδρου όταν συνειδητοποίησε πως το παιχνίδι της Ακαδημίας του κυκλοφορούσε τόσο καιρό χωρίς την άδειά του. Εξοργισμένος κατηγόρησε τον Rogers, ο οποίος του εξήγησε την κατάσταση, ότι δηλαδή δεν έκανε κάτι παράνομο αφού αγόρασε νόμιμα τα δικαιώματα από την Atari που με τη σειρά της τα αγόρασε από τον Stein.

Γνωρίζοντας πλέον την αλήθεια, ο Belikov έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό του για να πάρει πίσω τα δικαιώματα. Ταυτόχρονα ο Rogers κερδίζει την εύνοια του Pajitnov, ο οποίος συνηγορεί υπέρ του στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων, παρά για τη Mirrorsoft. Στέλνουν έτσι στον Stein μια υποτιθέμενη ανανέωση του συμβολαίου, την οποία υπογράφει χωρίς να διαβάσει τα ψιλά γράμματα, το οποία μεταξύ άλλων του αφαιρούσαν τα δικαιώματα του παιχνιδιού. Ταυτόχρονα η Nintendo της Αμερικής, μετά από πειθώ του Rogers, υπογράφει συμφωνία για να αγοράσει το Tetris και έτσι αναδεικνύεται ως η μόνη νόμιμη δικαιούχος του παιχνιδιού.

Αριστερά ο Rogers και δεξιά ο Pajitnov
Πηγή: www.bigissue.com

Η Atari δε φάνηκε ιδιαίτερα ευχαριστημένη με το γεγονός αυτό και ξεκίνησε μια δικαστική μάχη με τη Nintendo υποστηρίζοντας πως η κονσόλα της μπορούσε να θεωρηθεί υπολογιστής και έτσι μπορούσε να κυκλοφορήσει το Tetris (καθώς η αρχική συμφωνία ανέφερε ότι δικαιώματα δίνονταν μόνο για υπολογιστές και όχι για παράδειγμα μηχανές τύπου arcade). Δυστυχώς, όμως, λόγω του ότι καμία εταιρία δεν κατείχε εξ αρχής με νόμιμο τρόπο τα δικαιώματα, κανένα επιχείρημα δεν ήταν αρκετό για να κερδίσει. Κάπου εδώ λοιπόν τελειώνει και η ιστορία του Tetris.


Τι απέγινε ο Pajitnov;

Η αλήθεια είναι πως, αν και αρκετά καθυστερημένα, ο Pajitnov έγινε διάσημος στη Δύση. Καλέστηκε μάλιστα και στην Αμερική, όπου και βίωσε για πρώτη φορά τη ζωή έξω από τη Σοβιετική Ένωση, κάτι που φυσικά του προκάλεσε ένα πολιστισμικό σοκ. Αφού συνήθισε τον τρόπο ζωής στην Αμερική, αποφάσισε να μετακομίσει στο Σιάτλ. Δέκα χρόνια μετά, τα δικαιώματα του Tetris επέστρεψαν σε αυτόν, όπως συμφωνήθηκε, και μαζί με τον Rogers, ίδρυσαν την The Tetris Company το 1996 έτσι ώστε να μπορέσουν να διαχειριστούν τα διακιώματα του παιχνιδιού σε κάθε πλατφόρμα στην οποία είχε κυκλοφορήσει. Το 2002 ιδρύθηκε και η Tetris Holding, η οποία αφού αγόρασε τα διακιώματα από την Electronorgtecnica είχε πλέον πλήρη εξουσία πάνω στο brand Tetris και από εκεί και πέρα είναι πλέον υπέυθυνη για την εύρεση και την αφαίρεση παράνομων εκδοχών του παιχνιδιού από την αγορά.


Το Tetris αποτελεί ένα παιχνίδι σταθμό στη βιομηχανία των παιχνιδιών. Ήταν το διασημότερο και πιο εθιστικό παινίδι της εποχής του, πουλώντας ακόμα και σήμερα εκατομμύρια αντίγραφα σε όλες τις πλατφόρμες στις οποίες έχει κυκλοφορήσει. Αποτελεί το παιχνίδι με τις καλύτερες πωλήσεις franchise όλων των εποχών. Και ακόμα, βλέπουμε πως η Ιαπωνία έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτό με τη Nintendo και τις πλατφόρμες της, Game Boy και NES. Έγιναν συνολικά 35 εκατομμύρια πωλήσεις από το Game Boy και 8 εκατομμύρια από το NES. Ουσιαστικά αυτή ήταν που έδωσε τεράστια ώθηση στο παιχνίδι, φέρνοντας το στην πρώτη θέση σε πωλήσεις στην Ιαπωνία και κατ’ επέκταση σε όλον τον κόσμο.


Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/Tetris


0 Comments

Leave a Reply

Avatar placeholder

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.